Skiathos after 7 weeks

ENGLISH BELOW ▼

Hoi allemaal!

Het is weer tijd voor een nieuw verhaaltje van mijn kant. Ik ben nu 7 weken op Skiathos en nog steeds aan het genieten. Mijn vriendinnen/oudhuisgenootjes Sanne en Sanne kwamen een weekje langs (‘Zijn jullie zussen?’ ‘Ja, met dezelfde naam, handig hè?’)  en we hebben het zo leuk gehad met z’n drieën! Samen met hen en een boel mensen van de kattenclub hebben we mijn verjaardag gevierd en het restaurant had zelfs een grote chocoladetaart voor mij gemaakt! Verder mochten we Sharons auto lenen (eigenaresse van de kattenopvang) en heb ik hen het eiland laten zien. We hebben regelmatig een drankje gedaan en hebben gezwommen in de zee. Op zaterdag hebben we in de openluchtbioscoop Mamma Mia gekeken (met Griekse ondertiteling). Ondanks dat ik dit ook al had gedaan in september, was het erg gezellig en leuk dit met mijn vriendinnetjes nogmaals te doen.

De ochtend dat Sanne en Sanne vertrokken, kwamen mijn ouders aan. Ik voelde me bijna de eigenaar van een hotel: snel beddengoed en handdoeken verwisselen, vloer vegen, opruimen en ontvangen. Ik moest werken, maar de nieuwe vrijwilligers van de kattenopvang waren zo aardig om mijn ouders af te leveren bij de kliniek. Daar gaf ik hen een rondleiding en bracht ze naar het appartementje. We hebben veel samen gedaan en het was heel gezellig dat we in hetzelfde huisje sliepen. We gingen vrij vaak uit eten en ook met hen hebben we een middag lang de auto mogen gebruiken. Eén keer hebben we een wandeling gemaakt. Het was prachtig. Een winderige dag, maar door de hoge temperatuur maakte de wind het juist aangenaam. Echter, deze wind nam ook een flinke zwarte lucht mee vanuit het vaste land en we werden een beetje bang voor een onweersbui (want dat was de laatste tijd vaker voorgevallen). We besloten af te zakken naar de doorgaande weg om met de bus naar de stad te gaan. Alleen hadden meerdere mensen dat idee gehad met als resultaat dat twee bussen (in een halfuur tijd) al te vol zaten en met volle snelheid voorbij stoven en besloten we uiteindelijk toch naar huis te lopen. Natuurlijk nergens een bui te bekennen, maar we hadden in ieder geval een mooie wandeling gemaakt.

Nadat ook mijn ouders vertrokken waren afgelopen maandag, moest ik wel even wennen om weer alleen te zijn. Ook al vermaak ik me prima en kom ik absoluut tijd te kort om alles te doen wat ik wil doen (wat alleen maar een goed teken is), het was wel raar om na 2 weken continu sociale activiteiten weer zelf de dagen in te delen. Wat ik zoal graag doe naast het werk is naar de zee om te zwemmen en te kletsen, lekker lezen (o.a. met mijn nieuwe e-reader van mijn ouders voor mijn verjaardag), serietjes kijken (kom steeds niet toe aan meer dan 1 aflevering per dag, haha), Grieks leren (het schiet nog steeds niet op voor mijn gevoel…) en natuurlijk de katten! Een extra taak is om drie avonden in de week bij de kiosk te staan om voor kleine donaties te vragen aan de langslopende toeristen. Daarnaast is er een potje vrijgekomen vanuit de Skiathos Cat Welfare Association voor mij om elke maand 10 katten te vangen en bij de lokale dierenartsen te laten sterilliseren. Dit geld is gedoneerd door de Brigitte Bardot Foundation. Afgelopen week heb ik samen met Alex de eerste twee gevangen. Met z’n tweeën vangen is zo praktisch, en veel leuker ook. Je wilt niet weten hoeveel adrenaline er vrijkomt tijdens het vangen. Ik vind het wel heel zielig voor de katjes als ik die paniek zie als ze in de kooi zitten, maar er wordt goed voor hen gezorgd, ze zijn binnen een dag weer thuis en het is belangrijk om de kattenpopulatie in Skiathos terug te dringen door te voorkomen dat er nog meer kattenbaby’tjes geboren worden.

De afgelopen weken heeft het een paar keer heeeeel hard geregend en dat leidde ertoe dat ik een extra luxe ontving: een eigen zwembad in huis! Het regende letterlijk in het huisje tussen de kamer en de keuken. Na een paar keer te dweilen met de kraan open (bijna letterlijk, haha) ging Alex het dak op en vond het boosdoenende gat. Afgelopen week heeft hij het gemaakt met toestemming van de eigenaren en de dag erna besloot het weer meteen te testen of het werkte en raad eens: ik ben mijn zwembadje kwijt, hoor.

Mijn schema op het werk is veranderd naar door de weeks 12.00 – 18.00 uur en weekends 9.00 – 14.00 uur. Ik ben hier helemaal tevreden mee. Ondertussen heb ik een beter beeld van de inkomende incidenten en zal er een aantal kort benoemen. Regelmatig komen er mensen met wonden door een val die we schoonmaken, verbinden en vaak komt daar een tetanusinjectie bij (waar ik onderhand geroutineerd in ben). Ook gastro-enteritis (voedselvergiftiging) komt nogal eens voor. Dan wordt er een infuus aangehangen met vocht en elektrolyten. Af en toe komen er heftige gevallen binnen, zoals een ruggenwervelfractuur, ander soort gecompliceerde breuken, quadongeluk met (veel) grote wonden die gehecht moeten worden, blindedarmontsteking of zee-egelsteken (met een beetje pech tientallen kleine stekeltjes (diep) in de voet). Een deel hiervan kan niet volledig behandeld worden in de kliniek en deze patiënten worden dan ook per air ambulance naar Athene getransporteerd om daar verdere behandelingen te ondergaan in een ziekenhuis. Dit vind ik altijd zo vervelend voor de mensen. Je komt al niet graag voor medische hulp tijdens je vakantie en een tripje naar Athene maakt de vakantie ten eerste al ten einde en ten tweede is het nogal ingewikkeld voor hen om alles te regelen. Het enige wat ik op die momenten kan doen is begrip tonen en een luisterend oor zijn. Soms zelfs een gezellig praatje maken om hen voor even af te leiden van de nare situatie.

Dat leek me wel weer genoeg voor nou.

Doeiiii! X Nina

ENGLISH

Hi everyone!

It’s time again for a new story from me. I am now in Skiathos for 7 weeks and still enjoying. My friends/old roommates Sanne and Sanne came to visit me for a week (‘Are you sisters?’ ‘Yes, with the same name, right?’) and we had so much fun with the three of us. Together with a lot of people from the cat crew we celebrated my birthday and the restaurant even made a big chocolate cake for me! My friends and I were allowed to borrow Sharon’s car (owner of the cat sanctuary) and I showed them the island. In the evenings we went a lot of times for a drink and we swam in the see. Saturday we watched Mamma Mia in the open air cinema (with Greek subtitles). Unless I already did this in September, it was nice to do it again with me lovely friends.

The morning that Sanne and Sanne left, my parents came. I almost felt like the owner of a hotel: quickly changing the bedding and towels, sweeping the floor, cleaning up and welcome them. I had to work but some new volunteers were so kind to pick them up from the airport and bring them to the clinic. I gave them a little tour there and brought them to my apartment. We did so many things together and it was really nice to sleep at the same place. A lot of time we went for dinner and we also could borrow the car one afternoon. One time we went for a walk. It was beautiful. It was a windy day but because of the high temperature it was refreshing. Although, this wind blew a big dark sky towards us and we got a little bit scared of a thunderstorm (because that happened more often the last weeks). We decided to go down to the road and take the bus back to town. The only thing was that more people wanted this so the first two busses (in 30 minutes) were full and drove by on full speed so we walked back anyway. In the end of course there was no storm or rain at all but, however, we had a nice walk.

After also my parents left last Monday, I had to get used to being alone again. Although I don’t have a problem at all with spending my time and there is no doubt that I actually run out of time to do everything I want to do (which is a good sign), it was weird after two weeks of social activities all the time to plan my own days again. What I like to do beside work is going to the see to swim and talk, reading (at the e-reader my parents gave me for my birthday), watching series (I don’t have time for more than one episode a day, haha), learning Greek (still not going so well though…) and of course the cats! I have an extra task to stand at the kiosk and ask for little donations from the passing tourists. Also the Skiathos Cat Welfare Association gave me the opportunity to catch every month 10 cats to sterilise at the local vets. The money is donated by the Brigitte Bardot Foundation. Last week I caught the first two together with Alex. With two persons it’s much more practical. Besides it’s more fun. You don’t want to know how much adrenaline is coming free during catching. I do feel sorry for those poor cats being incredibly scared in their cage, but they receive good care, are back home in one day and it is important to decrease the number of cats in Skiathos by preventing them from making more babies.

Last weeks it has rained a few times reaaaally hard which led to an extra luxury in my apartment: my own swimming pool! It literally rained inside the house. After a few times of mopping the floor Alex went up to the roof and found this evil whole. Last week he made it after permission of the house owners and the weather decided to test his work by rain for the next day and guess what: I lost my swimming pool.

My schedule at work has changed to the weekdays 12.00 – 18.00 and weekends 9.00 – 14.00. I am really satisfied with this. By now I can see more clear what kind of incidents enter the clinic and I will name some of them for you. Regularly people with wounds come in after a fall. We clean them and treat them and a lot of times the patient also needs a tetanus injection (I am by now quite experienced). Also gastro-enteritis (food poisoning) is common. We treat them with a drip with fluids and electrolytes. Sometimes big cases come to the clinic like a spine fracture, other kinds of complicated fractures, quad bike accidents with deep and big wounds, appendicitis or sea urchin spines. A part of this can’t be treated at the clinic so the patients get transported to Athens by air ambulance to get further treatment in a hospital. This is something I am really sorry for. You’d rather don’t have to ask for medical care during a holiday and a trip to Athens is first of all ending your holiday and at second place, it is so complicated to arrange everything! The only thing I can do then is being compassionate and understanding. Sometimes even make a nice conversation to distract them for a little while from the bad situation.

Well, I think this was enough for now.

Byeeeeee! X Nina